Kübist akımın temel amacı seyirciye nesneleri görünen "gerçek" halleri ile değil, zihinde nesneye dair yer edinmiş bilginin "gerçek"liği ile sunmaktır. Dolayısıyla eserlerde figürler doğrudan oldukları gibi iki boyutlu bir şekilde görünmez; seyircinin üç boyutlu hafızasının ve nesnenin fiziksel yapısına dair bilgisinin yardımı ile farklı açılardan ve değişik biçimlerde görünür. Bu şekilde eserlerde gerçek değil, "tanınabilir" figürler ortaya çıkar. Söz konusu tarz aslında Kübizm'in seyirciyle doğrudan iletişim kurma yöntemidir, ve eksik ya da farklı açılardan görünen kısımların seyirci tarafından tamamlanmasını sağlar.
Braque'ın eseri Kübizm'in tipik yöntemi izlenerek farklı kısımlara ayrılmış bir kadın figürünü gözler önüne serer. Başı, kolları, mandolini ve bacakları farklı kısımlarda ayrı ayrı irdelenmiş ama sonradan tekrar yeni bir düzende birleştirilmiştir.
Başlarda daha çok peyzaj ve ölüdoğa tarzında yaptığı eserleri ile tanınan Braque, daha sonra insan figürü çalışmalarına geri dönmüş ve figürleri daha canlı gösterebilmek ve onlara karakter eklemek adına ünlü Fransız ressam Corot'dan esinlendiği müzikal enstrümanları da figürlerine eklemeye başlamıştır. Çok benzer bir yöntemi yine Picasso da kullanmış ve madolinli kadın resmeden eserler ortaya koymuştur.
Braque'ın eseri Kübizm'in tipik yöntemi izlenerek farklı kısımlara ayrılmış bir kadın figürünü gözler önüne serer. Başı, kolları, mandolini ve bacakları farklı kısımlarda ayrı ayrı irdelenmiş ama sonradan tekrar yeni bir düzende birleştirilmiştir.
Başlarda daha çok peyzaj ve ölüdoğa tarzında yaptığı eserleri ile tanınan Braque, daha sonra insan figürü çalışmalarına geri dönmüş ve figürleri daha canlı gösterebilmek ve onlara karakter eklemek adına ünlü Fransız ressam Corot'dan esinlendiği müzikal enstrümanları da figürlerine eklemeye başlamıştır. Çok benzer bir yöntemi yine Picasso da kullanmış ve madolinli kadın resmeden eserler ortaya koymuştur.
Mandolinli Çingene Kız "Gypsy Girl with Mandolin" - Corot (1874) |
Mandolinli Kız "Girl with a Mandolin" - Picasso (1910)
|
Ressam eserde sınırlı renk paletini gri, kahverengi, okra ve bej tonlarından oluşturarak eserde yalnızca figürün dikkat çekmesini sağlamıştır. Bu sınırlı renk kullanımına karşın eserde tekdüze ve bunaltıcı bir görünüm oluşmaz. Ayrımcılık "Divisionism" tekniği ile renkli bölgeleri kısa ve sınırları belirli fırça darbeleri ile birbirinden ayırır, dinamik ve ışıltılı bir görünüm oluşturur.
Geri planda kullanılan keskin düşey ve yatay hatlar eserde sürekli tekrar eder ve birbirinin içine geçen bir süreklilik ortamı oluşturur. Bu soyut süreklilik içine mükemmel şekilde uyum sağlamış olsa da kadının başı, omuzları ve özellikle mandolin'in gövdesi ile kadının elleri ilk bakışta seyircinin dikkatini çeker ve seyircinin figürü tanımlamasını sağlar.
Geri planda kullanılan keskin düşey ve yatay hatlar eserde sürekli tekrar eder ve birbirinin içine geçen bir süreklilik ortamı oluşturur. Bu soyut süreklilik içine mükemmel şekilde uyum sağlamış olsa da kadının başı, omuzları ve özellikle mandolin'in gövdesi ile kadının elleri ilk bakışta seyircinin dikkatini çeker ve seyircinin figürü tanımlamasını sağlar.
Konum: Thyssen-Bornemizsa Müzesi "Thyssen-Bornemizsa Museum", Madrid
Tarih: 1910
Dönem: Modernizm
Akım: Kübizm "Cubism"